Koeienpoep geen klimaatprobleem meer door kattenbakkorrels
"Als de technologie geperfectioneerd wordt, kunnen we de atmosfeer terugbrengen tot pre-industriële concentraties van methaan en andere gassen, beloven de Britse onderzoekers van Stanford's School of Earth, Energy & Environmental Sciences; het Stanford Woods Institute for the Environment en de School of Humanities and Sciences. Hun gezamenlijke onderzoeksrapport is recentelijk gepubliceerd in Nature Sustainability en beschrijft een potentieel proces om het broeikasgas methaan om te zetten in kooldioxide. Wat een veel minder krachtige aanjager is voor de opwarming van de aarde. Het idee om opzettelijk kooldioxide in de atmosfeer af te geven, lijkt misschien verrassend, maar de onderzoekers stellen dat de vervanging van methaan door kooldioxide een belangrijk nettovoordeel voor het klimaat is.
Zeoliet
Het basisidee is dat sommige bronnen van methaanemissies van bijvoorbeeld rijstteelt of melkveehouderij zeer moeilijk of duur zijn om te verwijderen. Een alternatief is om deze emissies te compenseren via methaanverwijdering zodat er geen netto-effect op de opwarming van de atmosfeer is. Het uit de lucht halen van methaan is echter een uitdaging omdat de concentratie zo laag is. De Britse onderzoekers ontdekten echter dat het gesteente zeoliet kan fungeren als een spons om methaan op te nemen. Zeoliet komt in natuurlijke en in synthetische vorm voor. In natuurlijk vorm wordt het ook als kattenbakvulling gebruikt. In de olie-industrie wordt het toegepast om ruwe olie te kraken (het ontbinden van zware olie in lichtere fracties). Zeoliet kent vele andere toepassingen. De poreuze moleculaire structuur, het relatief grote oppervlak en de mogelijkheid om koper en ijzer in zeolieten op te nemen, maakt zeoliet tot een veelbelovende katalysator voor het opvangen van methaan en andere gassen.
Miljoenen euros
Hoe wordt het gesteente zeoliet dan toegepast als methaanslurper? Het hele proces zou de vorm van een reuze toestel met elektrische ventilators moeten aannemen, die lucht door ronddraaiende bakken of reactoren van gepoederde of gepelletiseerde zeolieten en andere katalysators blazen. Het opgesloten methaan kan dan verhit worden om kooldioxide te vormen en af te geven. De omzetting van methaan in kooldioxide kan volgens de wetenschappers zelfs rendabel zijn met een hoge emissieprijs voor de uitstoot van kooldioxide. Als de marktprijzen voor koolstofcompensaties deze eeuw stijgen tot 500 euro of meer per ton kan elke ton methaan die uit de atmosfeer wordt verwijderd meer dan 12.000 euro waard zijn. Een zeolietmethaanextractiefabriek over de grootte van een voetbalveld zou miljoenen euros per jaar aan inkomsten kunnen genereren.
Drastische vermindering broeikasgassen
Maar is een voetbalveld vol kattenbakkorrels niet overbodig, want methaan wordt toch na tien jaar geleidelijk omgezet in kooldioxide en draagt daardoor veel minder bij aan de opwarming van de aarde dan tot nu toe werd gedacht? Dit klinkt logisch, maar Britten zien de zeoliettechniek vooral om de uitstoot van menselijk, dierlijk en natuurlijk geproduceerd methaan te compenseren. Daardoor zal juist de methaanconcentratie in de lucht de komende jaren niet toenemen en over tien jaar drastisch afnemen. Dan vormt het meest desastreuze broeikasgas ineens geen bedreiging meer en kan de temperatuur weer dalen. Helaas neemt de CO2 concentratie door de methaanomzetting toe, maar ook daar is een oplossing voor. Bouw een fabriek die kooldioxide omzet in iets nuttigs, bijvoorbeeld brandstof. Dan is de aarde gered. Laat er nu toevallig een proeffabriek in British Columbia staan, die onderzoek doet naar carbon engineering en koolwaterstofbrandstof produceert. Een commerciële installatie van 15 hectare land kan op jaarbasis één megaton CO2 uit de atmosfeer halen ofwel het equivalent van 40 miljoen geplante bomen. De techniek is met 100 dollar per ton gevangen CO2 nog duur en de literprijs van de koolwaterstofbenzine is vooralsnog voor de gewone man onbetaalbaar. Maar afgelopen maand ontving het onderzoeksbedrijf Carbon Engineering 68 miljoen dollar, onder meer van Bill Gates. Dat geeft een flinke impuls om de techniek betaalbaar en haalbaar te maken.
Een mening over dit artikel? Reageer op onze Twitter, Facebook, Instagram of LinkedIn. Een opinieartikel is ook van harte welkom. Mail dan even met de redactie (redactie@agrio.org). Geïnteresseerd in de andere artikelen van VORK? Word abonnee of vraag een gratis proefnummer aan. Student? Wellicht is het speciale studentenabonnement dan iets voor jou.
Tekst: Reinout Burgers Beeld: Agrio archief