Grote roofvissen houden opwarming oceaan niet bij
De vissen die we vandaag vangen zullen er morgen ook nog zijn, maar niet meer in zulke uitbundige hoeveelheden. Overbevissing ligt eerder op de loer, omdat de groei van de vispopulaties achterblijft, zegt onderzoeker Malin Pinsky in een persbericht 2).
Voedselweb
Eerdere studies naar opschuiven van ecosystemen in de zee keken alleen naar het effect op individuele soorten. Het gevolg voor het voedsel web werd niet meegenomen. Een omissie, aldus de onderzoekers, want dieren en andere organismen moeten eten. Deze nieuwe studie onderzoekt wel de verandering van de zogenoemde trofische interacties-het proces waarbij de ene vissoort wordt gegeten door een andere. Die dynamiek bepaalt grotendeels de snelheid waarmee leefgebieden van verschillende vissoorten veranderen.
Opschuiven habitat
De onderzoekers ontdekten, met behulp van computermodellen, dat predator-prooi interacties leiden tot minder snel opschuiven van de habitat van veel vissen. Met name grote rovers blijven achter, hebben daardoor minder te eten en dalen in aantal. Pinsky: Zelfs na 200 jaar zullen mariene soorten de temperatuurstijging niet kunnen bijbenen. En dat geldt vooral voor de soorten aan de top van het voedsel web. Een visser zal nog steeds kabeljauw kunnen vinden in de Atlantische Oceaan, maar in veel lagere aantallen.
Peter de Jaeger
2) https://www.eurekalert.org/news-releases/949293
Beeld: Grote roofvissen kunnen niet tijdig meebewegen met oceaanopwarming door de dynamiek van het voedsel web. (Foto: Gerald Schömbs).
