Vork.org logo

  • Menu
  • Nieuws
    • Home
    • Landbouw
    • Milieu
    • Natuur
    • Voeding
    • Voedselketen
    • Sterke Erven
  • Partners
  • Opinieblad
    • Opinieblad
    • Jaargangen
    • Sterke Erven
  • Top
  • Het LeerErf
  • Sterke Erven
  • Sterke Erven
NieuwsNatuurBewijs voor wood wide web dunner dan gedacht

Bewijs voor wood wide web dunner dan gedacht

Bomen die met elkaar communiceren via een ondergronds schimmelnetwerk, elkaar helpen zelfs door jonge of zieke bomen van extra voedingsstoffen. Het leek te mooi om waar te zijn in het Ik-tijdperk. En dat is het ook, volgens drie Noord-Amerikaanse onderzoekers.

 

De Canadese bodemschimmelonderzoeker Justine Karst publiceerde onlangs met twee collegas een onderzoek waarin ze aandacht vragen voor het bewijs onder de populaire theorie van het wood wide web. Bomen in een bos zouden volgens deze theorie elkaar helpen via een bijzondere samenwerking, met ondergrondse schimmeldraden als tussenschakel. Het bewijs hiervoor blijkt echter minder overtuigend dan je zou verwachten, gezien de populariteit ervan, schrijven zij in Nature ecology en evolution.

De theorie van een wood wide web kwam op halverwege jaren negentig. Onderzoekers claimden dat bomen hun eigen nageslacht helpen door via de schimmelnetwerken extra suikers te sturen, of buren via deze route waarschuwen voor vijanden, zodat deze zich kunnen voorbereiden op een aanval. De media pikte het gedachtengoed snel op, het onderwerp verscheen wereldwijd in kranten, tijdschriften, TED Talks en boeken. Bekende bestseller zijn Het verborgen leven van bomen van Peter Wohlleben en Het verweven leven van Merlin Sheldrake.

In hun nieuwe, kritische review schrijven de wetenschappers dat het bewijs voor deze ondergrondse snelweg van hulpstromen nergens waterdicht is. Resultaten op de onderzoeken lopen nog te ver uiteen en door de opzet van het onderzoek zijn nog andere verklaringen mogelijk. Een van hen, Justine Karst vertelt in de Canadese krant Globe and Mail hoe haar twijfel groeide. Ik werkte mee aan een televisiedocumentaire over het onderwerp, als onderzoeker. Ik las de verhaallijnen door en van sommige van de dingen waar ze het over wilden hebben, kon ik me gewoon niet herinneren dat er onderzoek was dat die claims aantoonden.

De onderzoekers steken ook de hand in eigen boezem. Bijvoorbeeld bij het signaleren van een citatiebias, resultaten van anderen worden bij citaties groter en sterker neergezet dan de studie belooft. Hiervoor verwijzen ze ook kritisch naar hun eigen artikelen. In hun review geven ze achttien adviezen voor beter onderzoek in de toekomst. Op Twitter verklaart Karst waarom ze haar eigen voormalige aannames over het wood wide web heeft moeten bijstellen. Wetenschappers zijn opgeleid om hun ideeën en interpretaties bij te stellen, als het bewijs daar om vraagt. Als we dat niet doen, zijn we ideologen, geen wetenschappers.

 

  1. https://www.nature.com
  2. https://www.theglobeandmail.com
  3. https://www.merlinsheldrake.com
  4. https://www.peterwohllebenbooks.com

 

Afbeelding: Pexels
Foto van Tanja Speek
Tekst: Tanja Speek

opgeleid als plantbioloog, werkzaam als journalist

Deel dit artikel
Twitter
Facebook
LinkedIn
WhatsApp
E-mail
Praat mee
Vork is ook actief op social media. Volg, like, deel en praat mee op:
Facebook Twitter LinkedIn Instagram
Landbouw
Milieu
Natuur
Voeding
Voedselketen
Vork.org © 2025 - Uitgave van Agrio Uitgeverij B.V. - RSS | Privacyverklaring | Disclaimer | Algemene voorwaarden | Contact redactie | Klantenservice | Cookie instellingen
  • Nieuws
    • Home
    • Landbouw
    • Milieu
    • Natuur
    • Voeding
    • Voedselketen
  • Partners
  • Opinieblad
    • Jaargangen
  • Top
  • Het LeerErf
Top