Woestijnsprinkhaan: van hinder tot heil
De grijze wolken, bestaande uit tientallen miljoenen woestijnsprinkhanen, vreten alles op wat ze tegenkomen. Vele boeren zagen hun oogsten in rook opgaan en voor miljoenen mensen betekende dit een ernstige bedreiging voor de voedselzekerheid. Een groep onderzoekers van TBP, gericht op duurzaamheidsprojecten op basis van insecten, hebben gekeken of uit deze ellendige situatie ook iets positiefs gehaald kon worden.
Zodoende ondervonden zij dat de vraatzuchtige wezens een rijke samenstelling van stikstof en andere macronutriënten bevatten die landbouwbodems kunnen verrijken en gewassen kunnen helpen groeien. Laura Stanford, oprichter en directrice bij TBP: Woestijnsprinkhanen zijn wolken eiwit en stikstof die aan het einde van de dag door de lucht vliegen. Hoe kunnen we ze oogsten? Dat is wat we gingen ontdekken. Het TBP is een samenwerking aangegaan met de getroffen gemeenschappen waarbij leden van de gemeenschap een vergoeding krijgen per kilo aangeleverde woestijnsprinkhanen. Er werd bijna 4,3 ton sprinkhanen geoogst.
Naast de veelbelovende resultaten voor het vergroten van de bodemvruchtbaarheid met de sprinkhanenmest, streeft het TBP-project ook nog een ander doel na. Volgens Stanford zou het ook bij moeten dragen aan vermindering van sprinkhanenplagen. Woestijnsprinkhanen zijn met name geïnteresseerd in stikstofarme - lees: overbegraasde - gebieden. Wanneer de landbouwbodem verrijkt wordt met de mest, is de verwachting dat sprinkhanen elders beter gedijen en kunnen toekomstige oogsten worden beschermd tegen hun verwoestende vraatzucht.
NRC maakte een interessante aflevering over de sprinkhanenplagen in hun podcastserie Onbehaarde Apen.
