Labvlees - do or don’t?
Het rapport van Tufts University vanuit de afdeling biomedische technologie geeft een inzage in de invloedsferen van kweekvlees. De technologie achter dit vlees wordt ook wel cellulaire landbouw genoemd, en omvat het kweken van onder meer vlees uit dierlijke cellen in een gecontroleerde laboratoriumomgeving. Deze aanpak drukt veel van de milieu-, dierenwelzijns- en menselijke gezondheidsproblemen die tegenwoordig worden geassocieerd met industriële veehouderijsystemen de kop in.
De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid is nog altijd bezig met de mogelijke risico’s van gekweekte dierlijke producten, terwijl cellulaire landbouw juist een hoop van de risico’s die gepaard gaan met gangbare veeteelt kan wegnemen, laten de onderzoekers weten. Zo dringt het de verspreiding van zoönotische ziektes als vogelgriep en gekke koeienziekte terug omdat er minder contact is tussen mens en besmette dieren, en worden de kweekproducten uitgebreid gescreend op eventuele bacteriën en ziekteverwekkers. Een ander - uiterst voordehandliggend maar zeker niet onbelangrijk - voordeel van cellulaire landbouw is dat er een hoop dierenleed kan worden voorkomen. Leed wat in de gangbare veeteelt juist orde van de dag is.
Toch blijft labvlees in de lucht hangen. Want ondanks dat de resultaten van de onderzoekers duurzaam potentieel laten zien - water- en landgebruik liggen vele malen lager -, wordt de milieu-impact op dit moment nog betwijfeld. De onderzoekers laten weten dat kweekvlees een vergelijkbare - of soms zelfs hogere - ecologische voetafdruk heeft dan de industriële veehouderij. Er wordt bijvoorbeeld meer CO2 uitgestoten omdat het reguleren van de juiste laboratoriumomstandigheden voor de celgroei veel energie vraagt. Hierom benadrukken de onderzoekers dat kweekvlees zeker wel potentieel heeft, maar dat bij opschaling éérst gekeken moet worden naar de energiewinning. Op dit moment ligt het aandeel fossiele brandstoffen nog te hoog.
Ten slotte speelt ook politieke wil een grote rol. Want ondanks de voordelen is de verkoop van kweekvlees enkel in de Verenigde Staten en Singapore toegestaan. Bovendien wil Italië kweekvlees verbieden (en dus het onderzoek ernaar remmen), met name om boeren en het culinaire erfgoed van Italië te beschermen. Er is dus eerder een tekort aan politieke wil. De vraag is of we ons dat nog wel kunnen permitteren in de wereld van nu?
