Een derde van de oppervlakte van Nederland bestaat uit gras. Onze koeien weten er wel raad mee. Toch zijn koeien ‘slordige’ gebruikers. Ze halen uit gras nog niet de helft van alle voedingsstoffen. De rest wordt uitgescheiden.

Volgens Our World in Data zijn we in het laatste decennium ‘peak agricultural land’ voorbij. Ofwel, voor het eerst in millennia gebruiken we minder land dan voorheen om iedereen te voeden. En dat is bijzonder, want de wereldbevolking groeit nog steeds.

Om de problemen in de landbouw aan te pakken, gaat de overheid steeds meer op de stoel van de boer zitten. Met als gevolg een stortvloed aan regels die niet afgestemd zijn op de praktijk en boeren het zicht ontnemen op de toekomst.

Ik ben al een tijdje moe. Al sinds mensen weten dat er een zoetstof bestaat die aspartaam heet. Moe van de media die angst zaaien over light frisdranken en moe van influencers die met verkeerd geïnterpreteerde studies hun volgers misleiden.

De Spaanse roofridder Hernán Cortés had vijfhonderd jaar geleden nog geen anderhalf jaar nodig om de Azteekse beschaving te vernietigen en beslag te leggen op de onmetelijke rijkdom aan zilver en goud.

Europa moet afscheid nemen van de ‘klassieke’ ontwikkelingssamenwerking met zijn paternalistische trekjes en inzetten op gelijkwaardige partnerschappen, meent Dorette Corbey, lid van de Adviesraad Internationale Vraagstukken.

Het is een open deur natuurlijk, maar de landbouw staat wereldwijd voor grote uitdagingen. In het artikel ‘Boer aan het roer’ wijzen vier Wageningse wetenschappers onder meer op de noodzaak om de uitstoot van reactieve stikstof te verlagen.

Bij een ongewijzigd beleid zijn de vooruitzichten voor de ontwikkeling van het aantal kinderen met overgewicht buitengewoon somber. De overheid ziet wel in dat er wat aan overgewicht (bij kinderen) gedaan moet worden.

Voedsel produceren belast het milieu en nog niet zo’n klein beetje ook. Een kwart van de broeikasgasemissies, verlies van biodiversiteit, een grote stikstofuitstoot; allemaal op conto van de globale landbouw. En dan hebben we het nog niet over dierenleed.

De zelfgemaakte microscoopjes van Antoni van Leeuwenhoek, formaat luciferdoosje, vergrootten tot ruim 260 keer – pas diep in de achttiende eeuw werden hun prestaties overtroffen. In de zomer van 1674 tapte hij een flesje water uit het Berkelse Meer.